سویا گیاهی است که در طول دوره رشد خود نیاز به آب کافی (بارندگی) دارد ولی در زمان رسیدن بهتر است هوا آفتابی باشد. سویا شرایط مرطوب آب و هوایی را دوست دارد و بهترین رشد را در شرایط آب و هوایی گرم داراست، کاهش شدت نور به دلیل ابری بودن هوا سبب کاهش تعداد شاخه های فرعی، گره ها، غلافها و نهایتاً عملکرد دانه می شود. ارتفاع گیاه، تعداد گره، قطر ساقه، تعداد گل، غلاف، دانه و وزن دانه با کاهش رطوبت خاک کاهش می یابد.
کمبود آب در اوایل فصل رشد با کاهش سطح برگ، عملکرد گیاه را پایین می آورد و در دوره نمو زایشی به دلیل تاثیر بر اجزای عملکرد، تولید دانه را کاهش می دهد. سویا در انواع مختلف خاکها قادر به رشد می باشد اما در خاک های لومی كاملاً زهکشی شده و حاصلخیز، بیشترین محصول را تولید میکند. در خاکهای فشرده، بوته های سویا کوچک و چوبی شده و رشد ریشه آنها محدود و تعداد و فعالیت غده های تثبیت کننده بیولوژیکی روی ریشه آنها اندک خواهد بود.
سویا در خاکهایی با واکنش (pH) مناسب از نسبتاً اسیدی تا کمی قلیایی رشد میکند، اما pH مناسب برای گیاه ۶-۷ می باشد، زیرا خاکهای اسیدی و قلیایی فعالیت باکتری های همزیست و گیاه را کاهش می دهد. استان خوزستان به دلیل شرایط محیطی و توانمندی در تولیدات کشاورزی یکی از قطبهای مهم در کشور محسوب میشود. با توجه به اینکه زمان برداشت غلات زمستانه در خوزستان از اواخر اردیبهشت ماه آغاز میشود، از گیاه سویا میتوان به عنوان کشت دوم استفاده نمود.
