هدف اصلی کلیه برنامه های اصلاحی بوجود آوردن ارقام بهتر و برتر در مقایسه با ارقام و ژنوتیپ های موجود میباشد. از آنجاییکه مقدار بذر اصلاح شده در پایان هر برنامۀ اصلاحی بسیار کم میباشد و این مقدار بذر اندک نیز با صرف وقت تعداد زیادی از متخصصین و هزینه بسیار تهیه شده است، لازم است که نحوه تکثیر مواد اصلاح شده اولیه و همچنین روش نگهداری آن بر اساس استانداردهای بین المللی مورد توجه قرار گیرد.
یکی از موانع مهم عدم توسعه کشت کنجد در کشور على رغم تمام ویژگیهای برجسته زراعی و اقتصادی آن، عدم دسترسی کشاورزان به بذر با کیفیت است. اگرچه در چند سال اخیر ارقام متنوعی از کنجد، مناسب برای مناطق مختلف کشور معرفی شده است و همچنین مقدار بذر مصرفی در زراعت کنجد در مقایسه با سایر محصولات زراعی بسیار ناچیز است و از طرف دیگر ضريب تكثير بذر کنجد بسیار بالا است، بررسی های میدانی حاکی از آن است که همچنان تعداد زیادی از کشاورزان از بذر توده های بومی و یا سایر بذور غیر استاندارد برای کشت کنجد استفاده میکنند.
با توجه به روند رو به رشد قیمت دانه و فرآورده های کنجد در بازار جهانی و داخلی و علاقه مندی کشاورزان در مناطق مختلف کشور برای قرارگیری کنجد در الگوی کشت آنها لازم است تدابیری اتخاذ گردد تا زنجیره تولید بذر از معرفی رقم تا کاشت توسط زارع پیوسته و منسجم شود و از این طریق گامی در جهت افزایش تولید کنجد برداشته شود.
با توجه به اینکه در حال حاضر دستورالعمل مدونی برای تولید بذر کنجد در اختیار نیست، این راهنما تهیه شده است که میتواند علاوه بر محققین مشارکت کننده در تولید بذر کنجد در موسسات و مراکز تحقیقاتی مورد استفاده کشاورزان پیشرو نیز برای تولید بذر این محصول ارزشمند باشد.
