بررسی مسایل و چالشهای آبیاری خرما نشان میدهد که با توجه سهم نخلستان های آبی (فاریاب) کشور از تولید خرما (۹۷ درصد از کل تولید خرما)، امکان تولید اقتصادی خرما در کشور بدون انجام آبیاری وجود ندارد. از سوی دیگر کشور ایران به دلیل اندک بودن ریزشهای جوی و نامناسب بودن پراکنش زمانی و مکانی آنها از جمله کشورهایی است که در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا قرار دارد.
میانگین بارندگی سالانه معادل ۲۴۹ میلیمتر در کشور، حدود یک سوم متوسط بارندگی دنیاست، در حالی که میزان تبخیر سالانه در کشور تقریبا سه برابر میانگین جهانی می باشد. لذا آب، اولین و مهمترین عامل محدودیت در تولید خرما در کشور محسوب میشود و برنامه ریزی دقیق به منظور استفاده بهینه از منابع آب در نخلستانهای کشور از جمله استان خوزستان اهمیت ویژه ای دارد.
رقابت شدید میان بخشهای کشاورزی، صنعت و شهری برای مصرف آب از یک سو و وقایع خشکسالی در کشور از سوی دیگر، ایجاب می کند که از هر واحد آب مصرفی محصول بیشتری به دست آید به طوری که امروزه شعار مصرف آب در کشاورزی، محصول بیشتر از هر قطره آب می باشد. در این راستا با توجه به شرایط خاص اقلیمی کشور استفاده از روشهای علمی و فنی مناسب برای افزایش راندمان آبیاری و ارتقای بهره وری آب در نخلستان های خرما ضروری است.
