یکی از علل عدم توسعه کشت آفتابگردان در ایران پایین بودن عملکرد اغلب ارقام این محصول و یکی از علل پایین بودن عملکرد آنها وقوع برخی از بیماری های این گیاه می باشد. احتمالا به علت عدم توسعه کشت آفتابگردان در ایران تحقیقات زیادی نیز در زمینه مدیریت بیماری های این گیاه در کشور صورت نگرفته است. معهذا با توجه به وارد کردن بذر ارقام پر محصول به کشور در سالهای اخیر و برنامه ریزی وزارت جهاد کشاورزی برای توسعه کشت این گیاه لازم است در زمینه سایر فاکتورهای کاهنده عملکرد از جمله مدیریت بیماریها نیز توجه بیشتری بعمل آید. در فصل اول این کتاب ضمن معرفی بیماری های رایج آفتابگردان در کشور، به روشهای مدیریت آنها اشاره شده است.
آفتابگردان در طول دوره رویش در معرض خسارت برخی آفات قرار میگیرد. شیوه خسارت این آفات با یکدیگر متفاوت است. بعضی از آنها از برگها تغذیه و برخی دیگر طبق یا دانه را مورد حمله قرار می دهند و برخی نیز با مکیدن شیره گیاهی باعث ضعف بوته و کاهش عملکرد می شوند. مبارزه با آفات آفتابگردان به خصوص در موقع گل کردن گیاه اهمیت زیادی دارد و از این مرحله به بعد هر گونه صدمه به برگ، طبق و دانه مستقیماً باعث کاهش عملکرد دانه میشود. در این صورت به منظور کنترل آفت لازم است اقدام به کنترل شیمیایی آفت نمود. هم چنین رعایت مسائل به زراعی از جمله تاریخ و عمق کاشت مناسب بذر، تراکم مناسب گیاه، آبیاری به موقع و دفع علفهای هرز به کاهش خسارت آفات کمک می کند.
تاکنون ۱۸ گونه از حشرات زیان آور در مراحل مختلف رشد گیاه آفتابگردان مورد شناسی قرار گرفته اند که از این میان فقط تعداد محدودی به صورت آفت کلیدی و خسارت زا در مزارع ایران تشخیص داده شده است. در فصل دوم این کتاب به آشنایی و مدیریت مهمترین آفات آفتابگردان پرداخته شده است.
دست یابی به حداکثر عملکرد این محصول زراعی به مدیریت زراعی مناسب و همچنین مدیریت بهینه علف های هرز وابسته است. علفهای هرز یکی از معضلات کشت آفتابگردان محسوب می شوند، زیرا رشد کند اولیه این محصول رقابت با آنها را ضعیف نموده و سبب میشود که علف های هرز در مزرعه غلبه نمایند. علاوه بر موارد فوق نظر به این که علفهای هزر میزبان انواع آفات و بیماریهای مشترک با آفتابگردان می باشند، از این طریق نیز میتوانند سبب خسارت به آفتابگردان گردند. منابع مختلف کاهش عملکرد دانه آفتابگردان در اثر تداخل با علفهای هرز را بین ۴۵ تا ۷۹ درصد گزارش نموده اند. بخش سوم این کتاب به علفهای هرز رایج در زراعت آفتابگردان و مدیریت آنها اختصاص یافته است.
