شبدر برسیم یا مصری گونه ای از بقولات علوفه ای یک ساله، بومی غرب آسیا و خاورمیانه است. منشأ شبدر برسیم به خوبی شناخته شده نیست، اما به نظر میرسد خاستگاه آن از آسیای صغیر، سوریه، فلسطین و مصر باشد.
این گیاه به طور گسترده در آسیای غربی، هند، آمریکای شمالی و جنوبی به منظور ایجاد مراتع مصنوعی و تولید علوفه مورد توجه میباشد. در دهه های اخیر کشت شبدر برسیم به علت رشد سریع، تعداد چین برداری بالا و تولید علوفه ی تازه و عملکرد کیفی و کمی قابل توجه، قدرت بازدارندگی از رشد علفهای هرز و درجه بالای خوش خوراکی مورد استقبال اکثر کشورها قرار گرفته است. همچنین به دلیل قابلیت بالا در استفاده برای کشت دوم به ویژه در شالیزارهای شمال کشور و سازگاری تولید آن با شرایط مختلف اقلیمی برای کشاورزان از اهمیت زیادی برخوردار است.
این گیاه پتانسیل نسبتاً خوبی برای تثبیت نیتروژن اتمسفر و افزایش ذخیره نیتروژن خاک دارد، به طوری که قادر است سالانه ۲۰۰-۱۰۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن تثبیت کند. همچنین این گیاه از بهترین گیاهان یک ساله ای است که میتوان از آن جهت افزایش حاصلخیزی خاک و نیز به منظور تهیه کود سبز و پوشش گیاهی در تناوب با سایر گیاهان زراعی استفاده کرد. از سویی دیگر امکان کشت این نوع شبدر به علت ریز بودن بذر (وزن هزار دانه شبدر برسیم حدود ۲/۵ گرم) در شرایط بدون آماده سازی زمین (عدم خاک ورزی) و بعد از برداشت برنج وجود دارد، به گونه ای که در مناطق شالیزاری این گیاه بدون عملیات خاک ورزی از اواسط شهریور تا اوایل مهرماه قابل کشت است.
بنابراین باتوجه به وسعت شالیزارهای کشور در صورت مساعد بودن اراضی از نظر سطح آب زیرزمینی و خارج ساختن آنها از حالت غرقابی با اجرای تسطیح و یکپارچه نمودن اراضی و زهکشی می توان سطح وسیعی از شالیزارها را به کشت شبدر برسیم اختصاص داد به طوری که امروزه دیده میشود سطح زیادی از زمین های زراعی زیر کشت شبدر برسیم قرار گرفته و این روند رو به افزایش است.